hashemi
کاربر ویژه
سال ۲۰۰۶، گروه بزرگی از روانشناس‌های دانشگاه هاروارد به سرپرستی دکتر جردن اسمولر (Smoller) دنبال این بودن ببینن "اگه برای جلوگیری از افسردگی فقط یه توصیه بخوایم برای آدم‌ها داشته باشیم اون چه خواهد بود!؟"
واسه رسیدن به جواب تیم تحقیق مطالعه طولی جالب و جذابی رو به راه انداختن.
روش کارشون هم این مدلی بود که صد هزار نفر رو انتخاب کردن و طی چهارده سال (بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۰) شروع کردن به بررسی لایه‌های مختلف زندگی این افراد
یعنی هرساله می‌رفتن سراغ این آدم‌ها و از کم و کیف خواب، رژیم‌های غذایی، ورزش و میزان تحرکی که داشتن، سطح تنش و تعارض بین فردی، میزان احساس تنهایی و میزان معاشر‌ت‌شون می‌پرسیدن و شروع می‌کردن به ثبت این داده‌ها
بعد از چهارده سال پژوهشگرها نشستن به تحلیل داده‌ها و بررسی اینکه کدوم مدل از سبک‌های زندگی بیشترین احتمال گرایش و ابتلا به افسردگی رو داره و کدوم گروه از آدم‌ها کمترین احتمال و گرایش به افسردگی رو تو زندگی‌شون تجربه می‌کنن
خروجی این مطالعه ارزشمند که در سال ۲۰۲۰ تو مجله The American Journal of Psychiatry چاپ شد نشون می‌داد:
در بین همه عوامل ریز و درشت موثر بر روند زندگی آدم‌ها یه عامل مشترک وجود داره که به طرز عجیبی روی حال خوب و بد آدم‌ها تاثیر گذاره و اون چیزی نیست جز داشتن یک یا چند نفر تو زندگی که بتونی بهشون تکیه کنی!
دکتر اسمولر میگه:
داشتن کسی که بتونی باهاش حرف بزنی،از حس و حالت بگی، بهش تکیه کنی و رفیق روزهای خوش و ناخوشت باشه و یه حلقه قابل اعتماد از رفاقت و صمیمیت بین شما جریان داشته باشه از قوی‌ترین پیشگیری کننده‌های افسردگیه
مشخص شد؛ آدم‌هایی که روابط اجتماعی خوبی دارن و کسی رو دارن که به وقت خوشی کنارش حس خوبی رو تجربه کنن و به وقت تنش و دلتنگی بهش زنگ بزنن و از احوالات‌شون خبر بدن به مراتب افسردگی کمتری رو تجربه می‌کنن و تو احوال ناخوشی راحت‌تر می‌تونن حال بد رو از خودشون دور کن
مخلص کلام اینکه:
+ با هم حرف بزنیم، از احوالات هم با خبر بشیم، به هم سر بزنیم و پای درد دل همدیگه بشینیم.
چرا که افسردگی هیچ چهره‌ای نداره.
واسه رسیدن به جواب تیم تحقیق مطالعه طولی جالب و جذابی رو به راه انداختن.
روش کارشون هم این مدلی بود که صد هزار نفر رو انتخاب کردن و طی چهارده سال (بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۰) شروع کردن به بررسی لایه‌های مختلف زندگی این افراد
یعنی هرساله می‌رفتن سراغ این آدم‌ها و از کم و کیف خواب، رژیم‌های غذایی، ورزش و میزان تحرکی که داشتن، سطح تنش و تعارض بین فردی، میزان احساس تنهایی و میزان معاشر‌ت‌شون می‌پرسیدن و شروع می‌کردن به ثبت این داده‌ها
بعد از چهارده سال پژوهشگرها نشستن به تحلیل داده‌ها و بررسی اینکه کدوم مدل از سبک‌های زندگی بیشترین احتمال گرایش و ابتلا به افسردگی رو داره و کدوم گروه از آدم‌ها کمترین احتمال و گرایش به افسردگی رو تو زندگی‌شون تجربه می‌کنن
خروجی این مطالعه ارزشمند که در سال ۲۰۲۰ تو مجله The American Journal of Psychiatry چاپ شد نشون می‌داد:
در بین همه عوامل ریز و درشت موثر بر روند زندگی آدم‌ها یه عامل مشترک وجود داره که به طرز عجیبی روی حال خوب و بد آدم‌ها تاثیر گذاره و اون چیزی نیست جز داشتن یک یا چند نفر تو زندگی که بتونی بهشون تکیه کنی!
دکتر اسمولر میگه:
داشتن کسی که بتونی باهاش حرف بزنی،از حس و حالت بگی، بهش تکیه کنی و رفیق روزهای خوش و ناخوشت باشه و یه حلقه قابل اعتماد از رفاقت و صمیمیت بین شما جریان داشته باشه از قوی‌ترین پیشگیری کننده‌های افسردگیه
مشخص شد؛ آدم‌هایی که روابط اجتماعی خوبی دارن و کسی رو دارن که به وقت خوشی کنارش حس خوبی رو تجربه کنن و به وقت تنش و دلتنگی بهش زنگ بزنن و از احوالات‌شون خبر بدن به مراتب افسردگی کمتری رو تجربه می‌کنن و تو احوال ناخوشی راحت‌تر می‌تونن حال بد رو از خودشون دور کن
مخلص کلام اینکه:
+ با هم حرف بزنیم، از احوالات هم با خبر بشیم، به هم سر بزنیم و پای درد دل همدیگه بشینیم.
چرا که افسردگی هیچ چهره‌ای نداره.
